Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne
Zajęcia korekcyjno - kompensacyjne są przeznaczone dla uczniów, u których nieprawidłowości rozwojowe utrudniają opanowanie określonych umiejętności. Zajęcia prowadzą nauczyciele posiadający przygotowanie w zakresie terapii pedagogicznej. Liczba uczestników tych zajęć powinna wynosić od 2 do 5 osób, gdyż w większej grupie pomoc staje się mało efektywna. Dotyczy to uczniów z deficytami rozwojowymi w sferze percepcyjno motorycznej, oraz dzieci z zaburzeniami w sferze emocjonalno – społecznej. Dzieci dyslektyczne maja trudności w pracy grupowej „ Nie słyszą poleceń kierowanych do grupy. Wymagają indywidualnego podejścia, naprowadzenia, powtórzenia poleceń i nie są dojrzałe do samodzielnej pracy. Łatwo rozpraszają się, onieśmielają. Ważne jest, aby każde zajęcia zapewniły dzieciom materiał do myślenia i mówienia oraz stworzyły możliwości do ćwiczeń ruchowych oraz pozwoliły na odniesienie sukcesu.
Głównym celem zajęć terapii pedagogicznej jest pomoc dziecku w przezwyciężaniu trudności i umożliwienie mu prawidłowego funkcjonowania w zespole klasowym oraz osiągania pozytywnych wyników szkolnych.
Celem nadrzędnym terapii pedagogicznej jest:
Ø stworzenie możliwości wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego dzieciom z utrudnieniami rozwojowymi, rozwoju na miarę ich możliwości;
Ø wspomaganie efektywności uczenia się poprzez korygowanie odchyleń od normy, wyrównywanie braków w opanowaniu programu nauczania oraz eliminowania przyczyn i przejawów zaburzeń, w tym również zaburzeń zachowania;
Ø rozwijanie funkcji językowych i spostrzeżeniowych i wzrokowych, słuchowych, dotykowych, kinestetycznych, motorycznych oraz współdziałania między tymi funkcjami, czyli integracji percepcyjno- motorycznej;
Ø stymulacja rozwoju i korekta zaburzonych procesów poznawczych warunkujących uczenie się:
· ćwiczenia orientacji przestrzennej;
· ćwiczenia orientacji położenia własnego ciała;
· ćwiczenia percepcji wzrokowej i słuchowej
· ćwiczenia analizy i syntezy wzrokowo- -słuchowej;
· ćwiczenia sprawności manualnej;
· ćwiczenia rozwijania odporności emocjonalnej, motywacji do pracy, koncentracji uwagi i pamięci;
· ćwiczenia usprawniające proces czytania i pisania z uwzględnieniem ćwiczeń na koncentrację uwagi, spostrzegawczości;
· ćwiczenia kształtujące umiejętność porównywania, segregowania i samokontroli;
· ćwiczenia sprawności ortograficznej – umiejętności zastosowania zasad ortograficznych.
Celem operacyjnym terapii pedagogicznej jest stymulowanie rozwoju funkcji psychomotorycznych, wyrównywanie braków w wiadomościach i umiejętnościach uczniów, eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji. Zbiór celów operacyjnych jest programem terapii.
Cele szczegółowe terapii pedagogicznej to:
1. Właściwa organizacja pracy - uczeń potrafi w efektywny sposób organizować sobie pracę w szkole i w domu.
2. Budzenie wiary we własne możliwości - uczeń wierzy we własne możliwości edukacyjne i stara się pokonywać napotkane trudności.
3. Wdrażanie do zachowań asertywnych - uczeń wie, na czym polega zachowanie asertywne i zachowuje się w sposób asertywny.
4. Doskonalenie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych - uczeń wie, jak zachować się w sytuacjach trudnych i jak radzić sobie ze stresem, który towarzyszy takim sytuacjom.
5. Poprawa komunikacji interpersonalnej - uczeń jest otwarty na kontakty interpersonalne.
6. Motywowanie do podejmowania zadań o różnych stopniach trudności – uczeń stara się rozwiązywać również zadania o wyższym stopniu trudności – nie wycofuje się bez podjęcia próby ich rozwiązania.
7. Kształtowanie umiejętności pracy w grupie – uczeń zna i przestrzega zasady i normy obowiązujące w pracy zespołowej.
8. Minimalizowanie napięć emocjonalnych i wzmacnianie koncentracji uwagi – uczeń zna i stosuje podstawowe techniki koncentracji uwagi.
9. Budowanie wzmocnień pozytywnych - podnoszenie samooceny dziecka – uczeń zna swoją wartość, swoje umiejętności, zdolności i zainteresowania.
10. Usprawnianie funkcji percepcyjno – motorycznych analizatora wzrokowego, analizatora słuchowego, motoryki małej i dużej oraz koordynacji wzrokowo – ruchowej.
11. Wypracowanie nawyku poprawnego pisania – uczeń pracuje nad starannością, poprawnością ortograficzna i graficzną pisma.
12. Wypracowanie nawyku poprawnego czytania – uczeń skupia uwagę na czytanym tekście i czyta ze zrozumieniem.
13. Wdrażanie do autokorekty – uczeń widzi potrzebę kontroli i poprawy błędów, wytwarzanie nawyku pracy ze słownikiem ortograficznym.
14. Wdrażanie do samodzielnej pracy – uczeń dostrzegę potrzeb permanentnej pracy, która zapewnia efekty.
15. Wyrobienie właściwej motywacji do nauki.
16. Podejmowane działania dotyczące sposobu współpracy z rodzicami i innymi nauczycielami
Podmiotem terapii pedagogicznej jest nauczyciel terapeuta wyposażony w odpowiednią wiedzę i umiejętności oraz posiadający predyspozycje psychiczne potrzebne do tego rodzaju pracy.
Przedmiotem oddziaływań terapeutycznych jest dziecko, jego zaburzenia rozwojowe i trudności szkolne, określone przez specjalistyczna diagnozę psychologiczna.
Literatura:
1. Irena Czajkowska, Kazimierz Herda – „Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole” Wydawnictwo: WSiP, Warszawa 1989;
2. Teresa Opolska – „Pokonujemy trudności w czytaniu i pisaniu” Centrum Pomocy Psychologicznej MEN Warszawa 1997
3. Ewa Górniewicz – „Trudności w czytaniu i pisaniu” Wydawnictwo: Warmińsko – Mazurskie, Olsztyn 2000;
4. Helena Skibińska –Praca korekcyjno – kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu” Wydawnictwo Uczelniane Akademii Bydgoskiej, Bydgoszcz 2001.